Geceleri annemize babamıza sıkı sıkı söylerdik. 'Bizi de uyandırın sahura' diye ve bizim için Ramazan gece uykulu gözlerle sofra beklemekti. İftar vakti yaklaşınca fırında annemizin yaptığı üzeri tereyağlı böreğin pişmesi için fırının başında beklemekti.

Ve Benim için Ramazan o çocuk yaşta gece kalkıp oruç tutmak, babamın okul çıkışında motorla bekleyip bakkala götürmesi, 'ne istiyorsan al' diye bizi ödüllendirmesi, teravih sonrası dağıtılan şerbetlerdi ve daha neler neler...

Peki ya şimdi!!! Ramazanın, sahurun, iftarın ne olduğunu bilmeyen çocuklarımız var neydik? Ne hale geldik? Nasıl bu hale geldik. Büyüdüklerinde hatıralarında, çocukluk anılarında Ramazanın güzelliklerini hatırlayamayacak olan çocuklarımız var ne yazık ki.

Peki bunun sorumlusu çocuklar mı? Evde anne baba Ramazan ayından haberdar değilse o çocuk ne yapsın... Saçının teline zarar gelmesin diye kıyamadığımız çocuklarımıza kendi ellerimizle kıyıyoruz da haberimiz yok... Saygı ve sevgilerimle...